Keizersgracht 784-792

Inhoud

Terugblik op 1966

1966 was een opmerkelijk jaar voor de Olofspoort. Allereerst natuurlijk vanwege het 3e lustrum van de vereniging, dat in de week na Pasen uitbundig werd gevierd met een receptie in de Academie voor Bouwkunst – de latere Rietveld Academie – op het Waterlooplein. Later op die avond was er een vrolijk dansfestijn op de Olofspoort zelf met als gast onder meer ASVA-bestuurster Tineke Nijenhuis.

Nog enige memorabilia uit 1966

Maar 1966 ging natuurlijk vooral de geschiedenis in als een bijzonder turbulent jaar, ook voor Olofsporters. Enige gebeurtenissen waarbij Olofspoorters waren betrokken zijn het huwelijk van het jaar, waarbij op de Olofspoort gemaakte rookbommen werden gegooid, de BikkelAcht-affaire en de film Omdat mijn fiets daar stond, waarin Bob Bermond de (onvrijwillige) hoofdrol speelde.

Persoonlijke herinneringen aan 1966

Andreas Eppink

Zie filmpje op YouTube. Hierin geeft Andreas wat details over de rel op de Prinsengracht op 19 maart 1966.

Aryan van der Leij

Foto's heb ik niet uit die tijd maar herinneringen des te meer. Niet zo lang geleden ben ik die op papier gaan zetten in romanvorm. Wat daar van gaat komen weet ik niet maar het leek mij in de geest van het 'gouden' jubileumjaar 1966-2016 passen om daar een fragment uit te halen. Dat Bob Bermond daar onder de naam 'Beer' een prominente rol is speelt, moge duidelijk zijn. Uiteraard speelt Olofspoort en de teloorgang daarvan in die roman een prominente rol, maar daarover wellicht later meer. Overigens was op 26 januari de crematie van Elbert Rijnberg – die ook een rol speelt. Zie de prepublicatie van genoemde (sleutel)roman.

Marga Ouwehand

Een aantal Olofspoorters waaronder ik hebben vele rookbommen gemaakt in de sociëteit aan de vooravond van het huwelijk. we hebben ze gedistribueerd en gedeeltelijk ook zelf geworpen. Mijn rookbom had ik in een damestas. Ik heb hem ook geworpen maar dat was niet zo spectaculair want de koets was nog niet in zicht. Peter Bronkhorst heeft toen wel een heel opzienbarende rookbom geplaatst maar ik geloof niet dat hij een Olofspoorter was, wel een Provo.

Fokje Duursma

Wat ik mij herinner, is de film 'Omdat mijn fiets daar stond', waarin Bob Bermond figureerde en die door Louis van Gasteren was gemaakt. Louis van Gasteren is niet lang daarna op de Olofspoort langsgekomen en heeft uitvoerig verteld hoe hij tot die filmbeelden was gekomen Achteraf denk ik, dat de agent die zo zonder reden op Bob Bermond insloeg, geen straf o.i.d. heeft gekregen, terwijl daar in de huidige tijd heel anders mee wordt omgegaan. Beetje karig misschien, maar meer heb ik helaas niet.

Ilja Ramaker

Het eerste dat mij te binnen schiet is mijn huwelijk met Hans Dillo, die ik op de Olofspoort heb leren kennen. 29 juli 1966. Zijn er meer Olofspoorthuwelijken in dat jaar gesloten? [Jazeker, Tom Stom op 4/5/1966 en Joop Dornseiffen met Berber Santema. MB] Het tweede dat ik me herinner is dat we vanaf de boot van Herman de Vries in de Amstel op pad gingen via de grachten naar de Raadhuisstraat om daar "de" rookbom te gooien. Ik gooide hem niet hoor, maar was er wel bij. Dit zijn mijn eerste associaties.

Gert den Herder

Ik kan mij vaag herinneren dat op een middag waarop het onrustig was in de stad, een zekere Jan Wolkers bij de Olofspoort binnenkwam met een levende kip; hij was kwaad en had medelijden met het dier. Of dit dezelfde dag was van "omdat mijn fiets daar stond"? Ik weet het niet meer. Toen ik op de avond vóór "het huwelijk" niets vermoedend de Olofspoort binnenstapte, werd er creatief gewerkt met zilverpapier en wit poeder.

Miente Bakker

Ik herinner me vrij veel van 1966 maar zal me tot een aantal data beperken.

10 maart

Ik was niet gaan kijken naar "het huwelijk". Wel hoorde ik over de radio dat er wat rookbommen waren gegooid. 's-Middags ging ik even naar mijn stamkroeg en trof allemaal boze mensen aan. Wat dachten die jongelui wel, die de oorlog niet hadden meegemaakt! 's-Avonds ging ik langs bij Bob Bermond om te informeren hoe het die dag was gegaan. In geuren en kleuren vertelde hij hoe hij zijn bom had gegooid en erin geslaagd was te ontsnappen, nadat een agent hem had gezien.
Lees verder.

Hans van der Caaij

Dat waren inderdaad roerige jaren ook voor ons studenten en leden van S.S.O.
Rogier Proper e.a. werden opgepakt omdat ze in ons clubblad, Bikkelacht, een spotprent afdrukten met een halfblote dame, gedrapeerd met onze driekleur, die wel wat overeenkomst met de toenmalige kroonprinses Beatrix vertoonde...,ik bedoel de dame natuurlijk. We zijn, als bestuur (ik was van 1965–1966 voorzitter), gelijk naar advocaat mr. Hartkamp, in de Rozenboomsteeg, gestapt. Heel links Amsterdan, o.m. Irene Vorrink, toonde solidariteit. De jongens waren dan ook binnen de week weer vrij.
Ook zouden we zijn betrokken, althans ons pand op de Keizersgracht, bij het maken van de rookbom die ontplofte bij het huwelijk van prinses Beatrix en Claus, dus in 1966. Ik weet niet meer wie me vertelde dat men hem had gemaakt beneden bij de oude keuken en toiletten.
Wel vrienden, dit is het ongeveer wat ik nog weet over die jaren en de rol van de s.s. olofspoort.

Bob Polak

Olofspoort 1965–1967

De vraag in de zomer van 1965 was niet óf ik lid van een studentenvereniging zou worden, maar alleen nog maar: van welke? Religieuze en politieke verenigingen vielen bij voorbaat af, het corps: dat dééd je niet en evenmin werd je lid van het goedkopere broertje van het corps, de USA. Bleef de Olofspoort over.
Na de besloten wereld van het Comenius Lyceum in de P.L. Takstraat kwam ik in augustus 1965 in een geheel nieuwe wereld terecht. Ik zag voor het eerst jongens met elkaar staan vrijen, ik hoorde iemand die Tim Krabbé bleek te heten en met twee biertjes van de tap bij een meisje terugkwam en vroeg: "Waar waren we ook alweer gebleven? O ja, ik was bezig je te versieren." Er waren drie jongens met de achternaam Dillo. Een ander bleek een gedicht: Tom Stom. Het geurde op de Keizersgracht continu naar bier, naar gist. De wc's waren stuk en smerig, op de muren waren grote tekeningen aangebracht (door een zekere Ab Tulp, hoorde ik later). Iemand bepleitte er de poëzie van Hanny Michaelis. We moesten, zo had-ie op de muur geschreven, allemaal haar nieuwste dichtbundel kopen. Michaelis. Ook alweer zo'n eigenaardige naam.

Lees verder.

Beatrijs de Hartogh

Ik heb me, bij het aanvangen van mijn studie, meteen bij Olofspoort ingeschreven, en wat me in Mientes stuk opviel over herinneringen aan 1966 is deze frase: "De Olofspoort was rijkelijk vertegenwoordigd, mede doordat de kennismakingscommissie van Jan Haasbroek zijn kennismakers had opgetrommeld om ook mee te demonstreren."
Ik was daar ook bij, en bij een aantal volgende demonstraties heb ik ook meegelopen. veel van de kenningsmakingstijd is me niet bepaald bijgebleven, maar tijdens die demonstratie heb ik 'genoten'! Ik ben later nog een tijdje bezig geweest in de studentenbeweging maar slechts in de kantlijn (pamfletten vouwen, illegaal posters ophangen, je kent het klappen vd zweep).