Persoonlijke herinneringen aan 1966

Miente Bakker

Ik herinner me vrij veel van 1966 maar zal me tot een paar data beperken.

10 maart

Ik was niet gaan kijken naar "het huwelijk". Wel hoorde ik over de radio dat er wat rookbommen waren gegooid. 's-Middags ging ik even naar mijn stamkroeg en trof allemaal boze mensen aan. Wat dachten die jongelui wel, die de oorlog niet hadden meegemaakt! 's-Avonds ging ik langs bij Bob Bermond om te informeren hoe het die dag was gegaan. In geuren en kleuren vertelde hij hoe hij zijn bom had gegooid en erin geslaagd was te ontsnappen, nadat een agent hem had gezien.

19 maart

Bob Bermond afgerost door 5 verkeersregelaars – de politie was naar de opening gekomen om het verkeer te regelen	Agent zonder pet uitgejouwd – De Telegraaf van 21/3/1966 zette boven deze foto in chocoladeletters: Dit liet de televisie niet zien: Straatterrreur!

Ik was niet naar de opening van de fototentoonstelling over 10 maart (in het bijzonder over het politieoptreden van die dag) gegaan. Die middag wandelde ik over de Ceintuurbaan toen ik Bob Bermond tegenkwam. Hij zei tegen me dat ze hem hadden neergeknuppeld en dat hij nu naar zijn ouderlijk huis aan de Weesperzijde ging. Ik zei wat meelevende opmerkingen, maar had geen idee van waarom hij was neergeknuppeld. Pas om 17.00 hoorde ik een venijnige reportage van KRO's Echo, waarin geëmotioneerde getuigen (o.m. Harry van den Bergh) van de politierel bij de opening van de tentoonstelling aan het woord kwamen. Die verklaringen werden afgewisseld door opnamen van politici (o.m. Schmelzer), die de politie de hemel in prezen voor hun beheerste en correcte optreden op 10 maart. Toen drong pas goed tot me door wat er met Bob gebeurd was. Ik heb toen ad hoc een bijeenkomst bij mij thuis gearrangeerd met Bob, zijn broer Dick en Günther Können, waar Bob uitvoerig vertelde en ook hoe hij werd afgepoeierd bij het politiebureau toen hij een klacht wilde indienen (dan moet u bij de hoofdcommissaris zijn).
Enige dagen later bezocht ik Bob op de Weesperzijde en hoorde dat hij een hersenschudding had opgelopen. De beroemde film Omdat mijn fiets daar stond heb ik pas later op de sociëteit gezien: hij was meteen na uitzending door de VARA op 19/3 verboden wegens staatsgevaarlijkheid.

28 september

Op die dag hadden diverse studentenorganisaties, w.o. de ASVA een grote demonstratie op het Binnenhof georgansiseerd. De aanleiding was een fors bezuinigsplan van minister I.A. Diepenhorst van O&W. De ASVA-leden konden via een speciale trein (de ASVA Armoe Expres) naar Den Haag Hollands Spoor reizen. Daar begon de lawaaierigste demonstratie die Den Haag had gekend. De Olofspoort was rijkelijk vertegenwoordigd, mede doordat de kennismakingscommissie van Jan Haasbroek zijn kennismakers had opgetrommeld om ook mee te demonstreren. (In de aanloop naar 28/9 had ik vrij veel pamfletten opgehangen, samen met kennismakers).
Op weg naar het Malieveld scandeerden de demonstranten diverse leuzen ("studenten verrekken om Oranje te spekken", "Zwart zaad!", "IA ezel!", "1, 2, 3, 4 is die Diepenhorst nog hier?, 5,6,7,8, smijt die kerel in de gracht!", "Sassen? Doortrekken!"). De begeleidende politieagenten lachten zich rot, maar hun baas zou later verklaren dat "de demonstranten te ver gingen". Na een bijenkomst in een zaal bij het Malieveld, die wat kalmer verliep, gingen de demonstranten massaal per tram (lijn 9) naar het Hollandse Spoor terug, waar die trams niet echt op berekend waren.
's-Avonds ging ik met een stel kennismakers naar TingelTangel, waar Jaap van der Merwe zijn politiek cabaret had. Jan Haasbroek had voor kaartjes gezorgd.

Terug